Ål i Hallingdal
Frå byen det berer.
Eg lyfter på hatt.
Gud veit no den dagen
når dit eg kjem att.
Far vel, hovudstaden!
i deg var det best:
der fann eg dei beste,
der lærde eg mest.
Lat sjå du som alltid
på folk helder styr!
for du er den karen
som temja kan dyr.
Men ufrisk i varmen
eg alltid deg fann.
Du er liksom tanken,
du elder din mann.
Og derfor til fjells
vil eg draga som døl,
og kjenningar finna
og gløyme meg sjølv.
Ferdaminne fraa Sumaren 1860
av Aasmund Olavsson Vinje
Deltidshallingen © 2012-2024